ελληνοταμίες

Αθηναίοι άρχοντες οι οποίοι είχαν ως έργο τη συγκέντρωση και διαχείριση των χρημάτων που προέρχονταν από τις εισφορές των μελών της Α’ Αθηναϊκής Συμμαχίας (478-477 π.Χ.). Ήταν συνολικά δέκα και εκλέγονταν στις αρχές κάθε χρόνου μεταξύ των γνήσιων Αθηναίων πολιτών, από την τάξη των πεντακοσιομέδιμνων. Το συμμαχικό ταμείο φυλασσόταν στο ιερό του Απόλλωνα στη Δήλο, όπου συγκεντρώνονταν και οι αντιπρόσωποι των συμμάχων και, υπό την προεδρία των ε., λάμβαναν αποφάσεις σχετικά με τη διαχείριση των συμμαχικών χρημάτων. Αρχικά, το ύψος της συμμαχικής εισφοράς είχε καθοριστεί στα 460 τάλαντα, αλλά αυξήθηκε σε 600 στις αρχές του Πελοποννησιακού πολέμου και αργότερα έφτασε τα 1.000 τάλαντα. Από το 460 π.Χ. και μετά, δηλαδή όταν οι σύμμαχοι των Αθηναίων έγιναν ουσιαστικά υποτελείς τους, το ταμείο μεταφέρθηκε, με πρόταση των Σαμίων, στην Αθήνα και τοποθετήθηκε στον Παρθενώνα, για να τελεί υπό την προστασία της Παλλάδας Αθηνάς. Από τότε οι Αθηναίοι θεωρούσαν τα χρήματα αυτά ως αποκλειστικά δικά τους και τα διαχειρίζονταν για να εξυπηρετήσουν τα σχέδιά τους, παραβιάζοντας έτσι με προκλητικό τρόπο, τυπικά και ουσιαστικά, όλες τις συμμαχικές τους υποχρεώσεις.